Yaşamı yavaşlatan pandemi başlangıcı, baharın başlangıcına denk geldi. Çoğumuz, koşturma ile gözden kaçırdığımız mevsim dönüşünde doğayı gözlemleme fırsatı bulduk. Bir çiçeğin açılışını gün be gün fotoğraflayan arkadaşlarım, doğa yürüyüşlerinde yolunun üzerinde daha önce fark etmediği ağaçları fark edenler oldu. Ben de seyahat yasakları öncesi 15 gün boyunca, kaldığım arkadaşımın evinde her sabah heyecanla mutfak penceresine koşup ağacın dallarının tomurcuklanmasını ve çiçeğe dönüşümünü izledim.
Doğayı gözlemlemeye başladığımızda içindeki düzeni ve aynı zamanda karmaşıklığını, hiçbir şeyin aynı kalmadan sürekli bir değişim içinde olduğunu, onun kendine ait döngülerini, dönüşümündeki geçiş aşamalarını izleme fırsatı buluruz. Bizler de aynı doğa gibi çevre değiştikçe bu geçişleri yaşarız ve hem fiziksel olarak hem psikolojik olarak zorlanmalar yaşayabiliriz. Bu zorlanmalar hayatın bir parçasıdır. Kendimizi yermek yerine, zorlanmalara kızmak yerine, bunu önümüzde aşılması gereken bir zorluk olarak görmek nasıl olurdu? Belki de, yaşamı bize kolaylaştıracak, yolumuzda gömülü bir hazine olduğunu kabul etmek gerekli. Bu değişimden en az şekilde etkilenmek için bizimde kendi içimizde, evrimimizin parçası olan dönüşümü yaratmamız önemlidir. Yaşamımıza dönüp baktığımızda muhtemelen dış çevre kaynaklı değişikliklerde daha az zorlandığınız zamanlar, içsel güçlerimizle bağlandığımız ve en önemlisi içimizi en iyi duyabileceğimiz yer olan merkezimize yakın olduğumuz zamanlardır. Merkezde olmak yaşamın getirdiklerine kabulle cevap verebilmektir. Tıpkı, doğanın mevsim geçişlerine zahmetsizce sağladığı uyum gibi, dönüşümü gerektiren koşullara direnmeden akışa geçmek yaşamı kolaylaştırır. Akışı mümkün kılan şey ise hedef koymak, odaklanma, gerekli becerileri geliştirmek ve destek almaktır. Önümüze konan güçlükler bize yaşam hazinelerimizi keşfetme fırsatı verir. Şu pandemide neler yarattık. Her hazine kendimize kattığımız tatmin ve memnuniyet olarak içimizde değer bulur.
Yaşam döngüsünde bir yerlerdeyizdir, bu döngünün neresinde olduğumuzun farkındalığı bizi yaşam yolculuğumuzda bir öteye taşır. Bir sonraki yazı da bu döngüleri biraz daha açalım ve kendimize baktığımızda bu döngüde nerede hissediyoruz onu değerlendirelim. Hazine haritasını elimizde tutuyorsak önce nerede olduğumuzu bilmek bir sonraki etaba hazırlanmak için önemlidir.
Ve bu döngü yaşam boyu devam eder, hep bir sonraki mevsime hazırlanırız…